Zaman itibariyle üzerime birazdan fazla yağmurun yağdığı bir zamanda başladım kitabı okumaya.
Kemal Sayar'in abiligi ve beyfendiligi kısa kisa okumalarla teselli oldu. Kimi zaman, filmler üzerinden bile bize algilatilan durumların hiç de öyle olmadığını da anlatti. Yalnız son kısım öyle vurucuydu ki. Ebeveynlik üzerine daha çok dinlenilmesi gereken biri olduğunu kanıtlar nitelikte.
Bilhassa cocukluk donemi bitmis kimselerin geldiği terapistlerin tespitleri tabiki kuru kuruya konuşanlardan daha kıymetli. O yüzden kitabın bu kısmı kitap bitiminde ağzımıza bir parmak bal çalıp giden cinstendi. Teşekkürler Kemal Sayar.
Rabbim razı olsun.
