"...Derken o geliyor: Doğan günün bulutları gibi hafif, pembe, uçucu... ruhunun sahte temizliği, gözlerine vurmuş. 'Tatlım,' diyor, ışıl ışıl, tertemiz bir sesle, 'inan, sana karşı hiç suçum yok!' Biliyorum, yalan! Ama gel de inanma! Aklım Kesinlikle yalan derken, yüreğim tam tersini fısıldıyor..."
Sayfa 8Kitabı okudu
·
89 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.