Bir şeyler mırıldandı o anlarda.
Albert Camus’un birkaç satırıydı bunlar: ‘’Şimdi kalıntılar arasında dolaşıyorum. Kuralsızım, tereddütler içindeyim, yalnızım ve bunu kabullenerek, tek oluşuma ve kusurlarıma boyun eğdim. Tüm yaşamımı bir nevi yalan içinde yaşadıktan sonra, bir doğru yaratmak zorundayım.’’
Güzel demişti.
Doğru vaktiydi.
Düşündü, dışarısına gitmek lazımdı yaşamın.
Zamana bırakmalıydı belki de. Yine sevdiği bir şarkının iki dizesini hatırlar, mutlu olurdu belki. Kim bilir?
Hayattan dışarı çıkma vakti
Ahsen Tuğçe Saçtı
Sis dergi
·
121 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.