Hikmet durgunlaştı, geç karşılık verdi: "Evet albayım, o başka. Karşılıklı güven olduktan sonra, her şey yapılabilir." Albay, Hikmet'in durgunluğundan yararlandı : "Peki, neden sana taarruz edilince, aynı mantığı tatbik mevkiine koymuyorsun? Neden, sözleri değil de insanları itham etmeğe kalkışıyorsun hemen?" Hikmet, sandalyesine yaslandı : "Çünkü albayım, ben de başkayım."
Sayfa 72 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.