YAŞAM ARABASI
Yükü ağır olsa da kimi zaman
Araba yolunda rahatça ilerler;
Arabacı yiğit, kocamış bir adam,
Dinlenmeksizin, ha babam sürer.
Sabahleyin bineriz arabaya;
Ve yel gibi gitmekten hoşnutuzdur,
Tembellik, rehavet bizden ırak olsun,
Bağırırız: Haydi, sür!
Fakat öğleyin biter o atılganlık;
Sarsılmışızdır; ve her şeyden korkarak,
Yamaçtan da, hendekten de,
Bağırırız: Daha yavaş, salak!
Oysa hızı hep aynıdır arabanın;
Ve artık alışmışızdır yaklaşırken gece,
İlerleriz uyuklayarak barınağımıza doğru
Zamandır oturan arabacı yerinde.
Sayfa 22 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.