Diriliş, ruhlarda, kapanmış bir kapıyı açmak ülküsüdür. O kapıyı ne apollon cücesi akılcılık, ne diyonizos kırması pop çılgınlığı, ne havari kaosu özentili hipilik, ne spartaküs çalımlı «özel korunmalı gerillacılık, ne terör, ne anarşi, ne özgürlüğü yok ettiği halde dilinden düşürmeyen kapitalizm, ne de eşitlik adına eşitliği ruhlar haritasından silen komünizm açabilir. Bütün bunlar, zaten o kapıyı açan değil, kapayanın ta kendileridir.Ya da en azından, o kapının kapanışından doğma karanlıkta boy atan zakkum filizleri...