Esma: Hasibe'nin omzundan tutmuş, kendisi de ağlıyordu halbuki. Tutamıyordu kendini. Sanki bütün acıları birbirine yapışıp üzerine çığ gibi çökmüştü. Asla güneş açmayacakmış gibi kalmıştı karın altında. Oysa ölen, ne onun kızıydı ne de ölen kızı bir kez olsun görmüştü. Ama omzundan tuttuğu kadın ne hissediyorsa, bir o kadarı kalbinde çarpıyordu. Ne de olsa, onun da bir sevdiği vardı. Belki çocu ğu değildi, ama kocasıydı.

Hasibe'nin omzundan tutmuş, kendisi de ağlıyordu halbuki. Tutamıyordu kendini. Sanki bütün acıları birbirine yapışıp üzerine çığ gibi çökmüştü. Asla güneş açmayacakmış gibi kalmıştı karın altında. Oysa ölen, ne onun kızıydı ne de ölen kızı bir kez olsun görmüştü. Ama omzundan tuttuğu kadın ne hissediyorsa, bir o kadarı kalbinde çarpıyordu. Ne de olsa, onun da bir sevdiği vardı. Belki çocu ğu değildi, ama kocasıydı.

Sayfa 200Kitabı okudu

Az Hakan Günday

30 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esma