Sanıyorum toprak, bundan böyle toprak olmaktan çıkacak. Ağaca ağaç gibi bakmayan, toprağa toprak diyerek basmayan, adama da adam gibi muameleyi bırakacak.
-Peki sen ne yapacaksın?
Gözlerime gölgeler düşüyor.Ne yapacağımı adım
gibi biliyorum. Çünkü yeni bir șsey değil bu.
Eskiden nasılsam, şimdi öyleyim, daha sonra öyle
kalacağım.
-Ya zaman... Ya bütün bu olup-bitenler...
-Zaman.. Her zaman ayn, Güneş aynı, ay aynı,
ağaçlar ve insanlar aynı, sevgi ve nefret, korku ve
umit hep aynı.
Dualar aynı.
Kıble tek.