İnsanlar bana boş yere geleceklerdi, çünkü beni bulamayacaklardı. Bende uyandırdıkları küçümseme duygusuyla arkadaşlıklarını tatsız, hatta bir yük gibi görecektim. Yalnızlığımda, onlarla birlikte yaşıyor olmaktan yüz defa daha mutluyum. Toplum içinde yaşamanın zevkini yüreğimden söküp aldılar. Bu zevkler benim yaşımda yeniden filizlenemez, artık çok geç. Artık onlardan gelen iyilik de, kötülük de benim için bir ve ne yaparlarsa yapsınlar çağdaşlarım benim için bir anlam taşımayacaklar.
Sayfa 10Kitabı okuyor
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.