"Bey bilader" dedi. "Kusura kalma, sen herhal bilin. Hani biz köylüyük. Harba gireceğmişiz dirler de..."
Ona baktım, Gözlerinin dibi aydınlık ve titrekti. Ekmeğini ve yaşamayı seviyordu. Tarlasız topraksızdı. Arka arkaya üç nesil babası, dedesi, büyük dedesi, gazada yıkılmış gitmiş, bütün ol yıkılmışlardan bir bu nişâne kalmıştı. Ona: "Hayır!" dedim. Herkes de "Hayır" demeliydi.
Sayfa 35Kitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.