“Müharibə qurtardı! Müharibə qurtardı!
Kimin əlində nə silah var idisi atəş açırdı; avtomat, tapança… Toplardan atəş açırdıq. Biri göz yaşını silir, o biri sevinir: “Sağam! Mən sağam!” Bir başqası da yerə yıxılıb daşı-torpağı öpür, qucaqlayır… Sevindiyindən… Mən isə heykəl kimi donub qalmışam, fikirləşirəm: əgər müharibə qurtardısa, demək atam bir də evimizə qayıtmayacaq. Müharibə qurtardı… Atam isə müharibədə qaldı…