Sanırım uzun zamandır beni bu kadar derinden etkileyen bir kitap okumadım. İliklerime sinen bir çaresizlik , boğazımda yutkundurmayan derin bir acı ile kapattım kapağını. Hani o hep derinde bir yerlerde bir çocuk vardır da yetişkin olunca ara ara görünür ve kaybolur. O çocuğun göründüğü anlar bir heyecan kaplar vücudu, işte bu kitabı okumak tam olarak o çocuğun elini tutmak gibiydi. Sevinç ve umut ile kol kola bilinmezliğin kıyısında gezmek gibiydi. Derinlerde, etimin içinde yoksunluk dolu bir acı bıraktı. Ne yana dönsem hep Bahar, nereye baksam gerçek olmamasının duası. Öyle güzel hisler ile okudum ki. Böyle bir kalem, böyle bir hissiyatını okuyucuya geçirmek. Çok büyük yetenek, ne hissedeceğim bilemiyorum. Lutfen okuyun... Uyumadan önce tuttuğum dilek bulutunu gördüm, dokundum ve ağladım.

Uyumadan Önce Tuttuğum DilekAnita Felipova · Pukka Yayınları · 030 okunma

·

41 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

E.C.BULAT