Yılın ilk kitabı ile geldim. Yazarın basılı farklı kitapları olsa da benim tanışma kitabım Notanın Ervahı oldu. Yazarın sakin ve naif bir kalemi var. Özellikle ilk elli sayfa da bunu kesinlikle anlıyorsunuz. Yazım dili, okuyucuya geçirdiği gerçeklik beni etkiledi ve artık okuma radarımda
Konusuna gelirsem eğer; Leyla Neva parçalanmış bir ailenin kızı olmasının yanı sıra hayalleri uğruna savaşan ve emek veren genç bir kız, hayalinin peşinde koşarken yaşadığı çoğu acı tecrübelerin kısımlarını okuyoruz. Aile olayları çok iyi işlenmişti, kardeşi, abisi ve annesi. Bu üçgen bence çok iyi kurgulanmış ve yazarın okuyucuya vermek istediğini tam olarak geçirmişti. Neva’ nın hayatına aniden giren Seyit Ali, ahhh onu ilk başlarda anlamak o kadar zordu ki ama kitap ilerledikçe en çok onu anladım ve sanırım en sevdiğim karakter o oldu, her ne olursa olsun. Seyit Ali kadar onun arkadaşlarını da okumak çok güzeldi, en komik kısımlar toplu oldukları yazışmalar ve konuşmalardı.
O kısımlarda sürekli bir sırıtma vardı yüzümde ve resmen bitmesinler istedim.
Kitap çok akıcı bir çırpıda okunuyor ve her bir sayfada neler olacak diye diye heyecan içinde bitiyor. Neva’ya ilk başlarda çok gıcık olsam da öyle bir anne ve abisi olduğunu düşündükçe hak verdim yani kıza . Ahh Seyit Ali, iyi ki girdi Neva’nın hayatına da yumuş yumuş oldum okurken.
Çok naif ve tatlı bir hikaye, yazarın kalemi ile tanışmamış olanlar için bence bu kitap tam bir fırsat. Tavsiyedir.
