Henri Barbusse'ün ,1908'de okurla buluşan ilk romanı Cehennem,tekbencilik felsefesi olarak bilinen Solipsizm'e dayanan,"Var olan tek zihin benim" ya da "Benim zihinsel durumlarım var olan tek zihinsel durumlardır." İfadesiyle kendini açıklayan,kitapta bahsi geçen karakterin anlatımında da kendini hissettiren felsefik durumdur. Kitabı Fransızcadan çeviren Gülay Oktar'ın önsözünde bahsettiği,Barbusse'ün yaşam öyküsünü kaleme alan Jean Relinger'ye göre Cehennem natüralizmden varoluşculuğa dayanan bir dile sahiptir.Yani insan davranışlarını doğanın yasaları tarafından belirlendiğini söyleyen natüralizm,diğer tarafta insanın kendisini var etme ,anlamlandırma süreci olarak adlandırılan varoluşculuğa evrilir. Cehennem'in felsefik özelliklere sahip bir kitap olmasının dışında kurgusundan bahsedecek olursak ki,bazı okurlarında sadece kurgusunu baz alarak okuyacağını düşünüyorum. Arka kapaktan"Otuzlu yaşlarında olması haricinde hakkında hiçbir şey bilmediğimiz;hayattan,aşktan,kısacası her şeyden bıkmış,artık hiçbir şeyden tad almayan yorgun bir adam, kendini Paris'te bir pansiyonda bulur.Yan odadan gelen sesler dikkatini çeker.Merakla ayağa kalkar ve tavanın altında,yan odadakileri görmesini sağlayan bir delik olduğunu fark eder.Bu delikten yan odadakileri izlemeyi takıntı haline getirir.Doğum,ilk aşk,evlilik,ihanet,hastalık ve ölüm gibi pek çok şeye tanık olur.İnsan deneyimlerinin ve duygularının yabancılığını keşfederken tüm gördüklerinin felsefi imalarını da gözden geçirir." Kitapta papaz ile hasta arasında geçen diyalogların en sevdiğim kısım olduğunu belirtmeliyim.Ve bu kitabı belli bir zaman sonra yeniden okunacaklar listesine ekledim.Okurken kitabın tam derinliğine inemedim gibi bir hissiyat var içimde o yüzden bir daha okunacak.Bu tür kitaplara ilgi duyuyorsanız tavsiyedir okuyunuz.Kitapla ve sevgiyle kalınız.

CehennemHenri Barbusse · Maya Kitap · 2014106 okunma

·

77 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nilgün