Kişi kayalık bir burunda durarak bir kabarıp bir sönen denizin muazzam çalkantısına baktığın da tam ve gerçek anlamda denizin asla "başkalarının acılarını yahut düşüncelerini umursamayacağının", insanların hayatı yutulup yok olsa dahi yaradılışın o muazzam ve süregelen kimyasal ilerleyişinde sonsuz derecede küçük bir etki dahi yapamayacağının farkına vardığında kendisini tehdit altındaymış gibi hissedebilir. Ya da kişi uzaktaki dağların zirveleriyle arasındaki mesafeyi düşünüp bu dağların yükseklik ve derinliklerini "kavramaya" çalışır ve aynı zamanda bu dağların "asla kimsenin dostu olmadığının ya da tutamayacağı sözler vermediğinin farkına varıp da zirvedeki kayalıkların altında paramparça olmasının bu granit duvarlar için hiçbir anlam ifade etmeyeceğini düşündüğünde korkuya kapılabilir. İşte bu, kişi inorganik varlıklarla arasındaki bağla gerçek anlamda yüzleştiğinde farkına vardığı "hiçliğin" ya da "var olmama halinin içe işleyen tehdididir. Ve "topraktan geldik, toprağa gideceğiz" gerçeğini kendi kendimize hatırlatmak gerçekten de boş bir tesellidir.
·
84 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.