Verme unsurunun dışında, sevmenin etken özü, sevginin her türü için geçerli olan belli temel unsur- larla da ortaya çıkar. Bunlar, ilgi, sorumluluk, saygı ve bilgidir.
Sevginin içerdiği ilgi, en açık biçimiyle annenin çocuğa gösterdiği sevgide görülebilir. Eğer bir anne- nin, çocuğuna az ilgi gösterdiğini, onu beslemeyi, yı- kamayı, rahat ettirmeyi savsakladığını görürsek, sev- gisinin içtenliğine göstereceği tüm kanıtlar bizi do- yurmaz. Bizi, çocuğuna ilgi gösterirken gördüğümüz annenin sevgisi etkileyebilir. Çiçeklere ya da hayvan- lara duyulan sevgi için de durum farklı değildir. Bize çiçekleri sevdiğini söyleyen bir kadının, çiçekleri su- lamayı unuttuğunu görürsek, onun çiçek «sevgisi»ne inanmayız. Sevgi, sevdiğimiz şeyin büyümesi ve yaşa- ması için gösterdiğimiz etken ilgidir. Bu etken ilginin bulunmadığı yerde sevgi de yoktur. Sevginin bu unsu- ru Yunus'un kitabında çok güzel anlatılmıştır. Tanrı Yunus'a, Ninevah'a gitmesini, orada oturanlara, eğer günah yolundan dönmezlerse cezalandırılacaklarını söylemesini buyurur. Yunus Ninevahta oturanların tövbekâr olup Tanrının onları bağışlamasından çekin-diği için görevini gerçekleştirmekten kaçar. Adalet ve düzen anlayışı güçlü bir adamdır Yunus. Fakat sevgi- den habersizdir. Görevini yapmamak için kaçarken kendini bir balinanın karnında bulur. Burada sevgisiz- liğinin ve dayanışma duygusundan yoksunluğunun, onu sürüklediği soyutlanma ve hapsolunma durumu simgelenmektedir. Tanrı onu korur ve Yunus Ninevah' a gider. Orada Tanrının dilediği öğütleri verir ve çok korktuğu şey başına gelir. Ninevah'ın insanları, tövbe- kâr olup yollarını değiştirirler ve böylece Tanrı da on- ları bağışlayarak kentlerini yıkmaktan vaz geçer. Yu- nus düş kırıklığına uğramış, son derece öfkelenmiştir. O, merhamet değil, adalet» istemektedir. Sonunda, Tanrının onu güneşten korumak için yarattığı bir ağa- cın gölgesinde dinlenirken Tanrı ağacı kurutuverince, Yunus'un canı sıkılır ve kızgın bir şekilde Tanrıya şi- kâyete başlar. Tanrı O'na şu cevabı verir: «Bir gece- de yetişip bir gecede soluveren, uğruna hiç çaba har- cayıp büyütmediğin bir ağaca acıyorsun. Öyleyse ben ne diye, içinde sağ ellerini sol ellerinden ayıramıyan on iki bin kişinin ve bir sürü hayvanın yaşadığı o bü- yük kenti, Ninevah'ı bağışlamayayım?» Tanrının Yu- nus'a verdiği yanıt sembolik anlamıyla anlaşılmalıdır. Tanrı, Yunus'a sevginin özünün, bir şey için harcanan <<«emek», «bir şeyi büyütmek olduğunu, sevgiyle eme- ğin ayrılamayacağını anlatır. Kişi, uğrunda emek har- cadığı şeyleri sever ve kişi sevdiği şeyler için emek harcar.
Sayfa 34Kitabı okudu
·
115 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.