Sevgi arzudur; arzu yoksunluktur. Sadece şunu ekleyeceğim: İşte bu nedenle mutluluk genelde yakalanamaz. İşte bu nedenle şairin de dediği gibi "mutlu aşk yoktur"*.
*Louis Aragon, La Diane française.
Sayfa 47Kitabı okudu
··
88 görüntüleme
Sevgi karşılıklı veya karşılıksız hissedilebilen, vuku bulan bazen sebeplere bağlı, bazen sebeplerin yanından geçmeyen bir duygulanma halidir. Haller içinde en keyif duyulanı, en tercih edileni, huzuru ve mutluluğu bir arada en çok hissetirenidir. Arzu mu? Arzu; dilemenin tutkulu halidir. Düşkün halide denebilir. Yoksunluktan çıkar elbet bir gereksinim sonucudur. İnsan sevmeyi arzular, sevilmeyi de arzuladığı gibi. Ama arzulamayı sevmez. Sevgi mutluluk odaklı ise karşılık gözeten türdendir. Ki bu tür çokça beklentisini alamaz. Çünkü beklenti sevgiyi kirletir, değerini düşürür. Ama arzu beklentiden doğar. Şairler genelde kederli insanlardır. Mutlu aşktan en fazla masal çıkar, etkisi azdır. Oysa mutsuz aşk doğru ellerde destanlara gebedir. Büyük aşklar hep böyle değil midir. Değil midir ki en çokta değer verdiklerimiz onca mücadeleye rağmen sahip olamadıklarımız. Ciğerimizi en çok yakan, en büyük payı alıp giden değilmidir en çok sevdiğimiz. Varsın olsun. Mutluluk uyuşukluk isteyen bünyelerin ilacı. Hakikat acılı, derin ve ölümüne sevdalıların işidir. Aşkta bu yüzden onları seçer. Arzularından arınan, Leyla'dan geçer.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.