Şakır şakır yağan yağmurun altında çevreye göz gezdirirken bakışlarım gayri ihtiyari, karanlığın içinde yeşillik arıyor hani bir zamanlar yağdığı zaman dirileşen, capcanlı, koyu, derin, aynı zamanda bir yeşil vardı ya, gri gökyüzünde kendini iyice belli eden... İçimdeki sevince bir sızı, derin bir doğa özlemi karışıyor. Demokrasi Parkı'nda bile bitkilerin hepsi artık plastik, zeminse beton. Ama aldırmıyorum, aldırmamaya kararlıyım; renkler her şeye rağmen canlanacak; en güzel günler yağmurlu günlerdir! Yağmurun altında, gözlerim kapalı, böyle kollarımı iki yana açarak dikilmek, saçlarımın sırılsıklam olup yanaklarıma, boynuma, omuzlarıma; giysileriminse bedenime yapıştığını hissetmek kadar harika bir şey olamaz.