Felaketler ve acılar içinde bir hayat sürdükten sonra üzücü bir biçimde aramızdan ayrılan milyonlarca gençten sadece biri olan Kanat Güner ve onun kısa yaşamının ardından bize bırakmayı başardığı Eroin Güncesi hakkında söylenebilecek çok şey var. Öncelikle aşırı merak ettiğim bu kitabı bulmakta çok zorlandım ve hatırı sayılır bir bedel ödeyerek pdf formatında okumaktan kurtuldum. İyi ki alabilmişim eseri, okurken elimden bırakmak gelmedi hiç daha doğrusu Kanat Güner'in yaşadığı trajediler bırakmama engel oldu. İstanbul'da bir tıp fakültesi öğrencisinin bu tip bir hayat süreceği hiç kimsenin aklına gelmezdi herhalde. Böylesine popüler olmasının en önemli sebebi yaşananların tamamen gerçek olması. Kendisi gerçek bir yazar değil o nedenle oturmamış cümleler mevcut. Dil ve anlatım olarak çok şey beklemeyin zaten okumaya iten eroin denen illetin insanları ne hale soktuğunu canlı olarak hayal edebilmek. Kanat Güner eroinden öncesi ve sonrasını anlatarak bize nasıl batağa düştüğünü açık açık göstermek istemiş. İlginç olan bu kadar hayatı boşvermiş birinin daktilo başına oturup böyle kitap yazarak insanları uyarmak istemesi. Eserde bir sistem eleştirisi söz konusu değil ancak toplumun dejenerasyonu hakkında önemli anlar mevcut. Yazardan eroinin etkilerini daha net anlatmasını bekliyordum fakat sonuçları okuduktan sonra bunun pek bir önemi kalmıyor. Özgürlük üzerinden giderek bunun pek mümkün olmadığı üzerinde durmuş yazarımız. Eroini bir erkeğe benzetmesi ilginç bulduğum noktalardan biri oldu. Çok daha fazla anlatarak okumayı düşünenlerin heyecanını kaçırmak istemem. Anne babalar mutlaka okusun ona göre şu kitaptan ders alıp çocuk yetiştirsin muhabbetlerine de girmek istemiyorum. Kanat Güner'in ölümü de yaşamı gibi çok acı olmuştur, hatta yıllar önce kendisinin Reha Muhtar'a çıktığını hatırlıyorum. Söyleyecek hem çok şey var, hem de hiçbir şey yok.
