"Ne gelirse insanın başına, kendisindendir." İnsan bir karar vereceği zaman onu bu karara yönlendiren çok sebep varsa bunlardan en etkilisi kendi içinde kıvılcımlanan, verdiği kararı mantıklı gösteren itici güçtür.
İçini sürekli kemiren savaşa çağrılma korkusuyla yaşayan, ve korktuğu başına gelince kendini buna mecbur hissedip, kendisini ısrarla tutmaya çalışan eşini görmezden gelen Ferdinand'ın iç uyanışı onu eşine mi döndürecek yoksa verdiği kararın doğruluna iyice inandıracak mı?
Akıcı ve kısa bir hikayeyle Zweig yine yaşamından izler gösteriyor bizlere.
İyi okumalar :)
