Kitabı gereğinden çok daha uzun bir sürede bitirmemin en temel nedeni kitabın baştan sona bir karanlık, sapma ve ölüm isteğiyle yanıp tutuşan iki karakterin hayatı üzerinden ilerliyor olmasıydı. Kitapta karamsarlık duygusu o kadar yoğun aktarılmış ki okuyucuya depresif bozukluk yaşayan insanların okumaması gerektiğini düşünüyorum. Ama elbette okuyucuya her duygunun bu kadar güzel geçirilebilmesi eserin başarısını da gösterir. Yalnız kitaptaki iki karakterimizin de duygusuzluğu, vahşiliği ve insandışılığı beni bir noktada delirtti. Sona doğru Kayra karakterinin çok iyi analiz edilmediğini düşünsem de Kinyas karakteri cidden müthiş kurgulanmış bir karakterdi ve birçok ortak noktamız vardı onunla. Zaten bu iki karakterde de insan zihninin karanlık, bastırılmış, ortaya dökülemeyen halet-i ruhiyesini okuyorsunuz. Var oluş sancıları içindeki iki genç adamın hayatta kalmak ve ölmek arasındaki muamma çukuru.
