spoiler!!!!!
Eser Buendia ailesinin oluşumu ile başlıyor. Ursula ve simyacı olan J.A. Buendia amca çocukları olmalarına rağmen evleniyorlar. Bu ensest ilişki tarzı yüzyıl boyunca tüm aileyi etkisi altına alıyor. Ursulanın korktuğu sonunda başına geliyor. Teyze- Yiğen ilişkisinden domuz kuyruklu bir bebek dünyaya geliyor. Karakterlerin isimleri birbirine benzer ya da aynı. Ama bu okurken kafa karışıklığı yaratıyor gibi görünse de bence çok yerinde olmuş. Çünkü kaderler ortak. İsimler neden olmasın??? Birbirinin devamı gibi değil de sanki aynı zaman diliminde yaşamışlar gibi hissediyor insan. Dedesinin dedesinin dedesi de torununun torununun torunu da... aynı anda beraberler sanki. Zaman olgusu gerçekliğin çok dışında.
Hristiyanlıkta 7 ölümcül günah vardır: oburluk, açgözlülük, şehvet, tembellik, kıskançlık, kibir ve öç. Bu günahların eserdeki kahramanların yaşantıları üzerinden, insanı nasıl felakete ve yalnızlığa sürüklediği oldukça derin işlenmiş. Albay Aureliano’ nun savaşmaktaki amacı anlatılırken, Amaranta’nın bekaret bilekliği ile ömrünü çürütürkenki hali, Aureliano Segundo’ nun Petra ile kazandığı paralarla duvarları sıvayacak hale gelmesi, Fernanda’nın kibirden gururdan kocasının, metresi ile yaşamasına göz yumması, İki kardeş olan Amaranta ile Rebeka’nın kardeşlikten uzak yaşadıkları, Amaranta Ursula ile Aureliano’nun evlilikleri ve domuz kuyruklu çocukları...bunun gibi düzinelerce olay arasına işte bu yedi ölümcül günah yerleştirilmiş.
1928 yılında Kolombiya’da yaşanan Muz İşçileri Katliamı kitaptaki kilit olaylardan bence. Gerçekte de yaşanan bu olayda haksız çalışma koşullarından kaynaklı grev yapan işçiler askerler tarafından kurşuna diziliyor. Bir incelemede bu olay için Latin Amerika’nın ilk toprak ağası deniyor bence çok yerinde bir tespit. Ayrıca Ursula ile J.A. Buendia’ nın kurdukları kasabanın adı Maconda. Bu kelime Bantu dillerinde “muz “ anlamına geliyor.
Marquez eşi benzeri olmayan bir üsluba sahip. Yüzyıllık Yalnızlık’tan önce iki eserini okumuştum. Onlar da şaheserdi fakat bu eser hayatımın eserlerinden biri oldu. Öncelikli etkileyici yanı üslubu ve derinliği. Büyükannesinin yanında büyüyen Marquez kendisinin de dediği gibi olağanüstü olayları dahi olağan şeyler hissini vererek anlatırmış. Marquez bu tarzı yani günümüzde büyülü gerçekçilik denen üslubu mükemmel kullanmış. Dünyadaki en nadide üsluplardan bence tabi okuduklarıma kıyasla.
Okuduğum çoğu kitaptan farkıdır bu. Karakterlerin çoğunun eserde etkin rolü var. Hepsi karakter olarak karşımızda. Bunun sebebi belki de aynı isimlerle ya da benzer, kader ortaklığıdır. Değişik versiyonlarla aynı sonucu yaşamalarıdır. Çok fazla incelecek karakter var. Onlar üzerinde konuşmayı kitabı okuyan arkadaşlarımla sohbetime ayırıyorum. Keyifli okumalar.
