Oğuz Atay okumadan daha önce belli bir birikimim olmasını istemiştim. Çünkü ne kadar zor bir yazar olduğunu bir çoğunuz biliyorsunuzdur. Buna inandığım bir anda da hikayelerini topladığı bu kitaba başladım. İyi ki de böyle yapmışım. Okumak isteyenlere de tavsiyem kendinizi hazır hissetmiyorsanız doğru zamanı bekleyin. Böyle muhteşem bir yazara değdiğini göreceksiniz siz de. Kitabın içeriğine değinmek gerekirse tüm öyküler öyle farklı ki, güçlü bir kalemin eseri olduğunu daha en başından hissettiriyor size. Örneğin ilk hikaye olan ''Beyaz Mantolu Adam'' adlı hikaye şu cümlelerle başlıyor; '' Kalabalık bir toplum içindeydi. Başarısızdı. Parası yoktu. Dileniyordu.'' Daha ilk andan içine çekiyor sizi kendine has ve çok güçlü cümleleriyle her hikayede. Ama öyle pek kolay da bir anlatımı yok tabi ki. Okuduğum bir çok romanla kıyasladığımda daha huzurlu ve daha dingin bir kafayla okunması gereken hikayeler bunlar. Hikayelerin tümünde ''yalnızlık olgusu'' hakim. Birbirlerinden bu kadar farklı olmasına rağmen. Hepsinin ortak paydası ''yalnızlık'' çoğunlukla. Bir dilencinin intiharından, babası ölmüş bir adamın babasına yazdığı mektuplara, bir tren istasyonundaki hikaye satarak para kazanmaya çalışan insanlardan, insanlardan kaçıp bir yerlere sığınmaya çalışan bir adama, bir gencin gazeteye yolladığı aşk çıkmazından, bir çiftin tartıştıktan sonra adamın üst bodruma çıkıp kendisini öldürmesi ve unutulmasına uzayan hikayeler bunlar. Ve son hikayedeki bir istasyonda hikaye yazarak para kazanmaya çalışan o adamın söylediği son söze karşılık ; - Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba ?- Ben buradayım sevgili yazarım sen neredesin? En başta da söylediğim gibi çok güçlü bir kalemi var Oğuz Atay'ın. Okuduğum ilk eseriydi. Diğerlerini de zamanı geldiğinde mutlaka okuyacağım. Herkese tavsiye ediyorum başlangıç için uygun bir eser. İyi günler =)))