Türkiye' de polisiye roman dediğimiz zaman akla gelir Ahmet Ümit... Ama benim ilgilenmediğim bir durum bu. Benim asıl ilgimi çeken şey romanda geçen karakterler gibi düşünebiliyor muyum, o karakterler gibi tepki verebilir miyim, sevebilir miyim, öfke duyup kin duyabilir miyim? Hatta ve hatta onun gibi cinayet işleyip, yalan söyleyip, ihanet edebilir miyim? Burdaki durum aslında insanî duyguların, hormonların, düşüncelerin ne derece realist bir süzgeçten geçtiğidir. Yani bir yazar fantastik bir distopya-ütopya kurarken bile bizim okuyucu olarak hayranlık duyduğumuz durum gerçekleşme ihtimali olan olayların (ki ihtimaller, gerçekleşmeme ihtimalini içinde barındırır) ne derece mantıklı olduğudur. İşte Ahmet Ümit' i diğer yazarlardan ayıran özelliğidir bu... İncelemelerimde kitabın içeriğiyle ilgili hiçbir bilgi vermediğimi beni tanıyan dostlar bilir... Şu kadarını söyleyebilirim, bittiğine üzüldüğüm ender kitaplardan biri... Kendisi İstanbul-Beyoğlu aşığı olduğu kadar İstanbul' un tehlikelerini de kabullenmiş biri. Çok az rastlanır bir durum bu. Çünkü bir insan aşık olduğu zaman genelde aşık olduğu kişinin güzel davranışlarını bilir. Göze inen o "perde" aşık olduğumuz kişinin kötü davranışlarını beynin bir savunma mekanizması olarak görmezden gelme eğilimini anlatır bize. (Frontal lob). Bu nörosinirsel-kimyasal olay Ahmet Ümit' te bilinçli bir aşık oluş olarak karşımıza çıkar... İyi okumalar, kitapla kalın.

Beyoğlu RapsodisiAhmet Ümit · Everest Yayınları · 201627,1bin okunma

··

432 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Naçiz`Hane