Bayılıyorum şu kadına.
Cümleleri kullanış biçimine, yaratıcılığına...
Hele hele esprili bir dille yaptığı iğnelemelere...
Gülse Birsel'den okuduğum ilk kitap bu oldu. Seveceğimi, beğeneceğimi okumadan bile tahmin edebiliyordum, ki öyle de oldu.
Nasıl bir zeka bilmiyorum, okurken kahkahalar attığım ilk kitap bu oldu. Ciddi ciddi kahkahalara boğuldum..
Yaşadıkları, karşılaştıkları, öğrendikleri üzerine kendine has diliyle, günlük, basit, esprili ve aynı zamanda iğneleyen+ düşündüren yazılardan oluşuyordu bu eser. Benden tam not aldı elbet..
