Bir çırpıda okunan, akıcı, dokuz öyküden oluşan güzel bir kitap. Özellikle sembolik ifadeler ve kişileştirme ile konuşturma sanatları etkileyiciydi. 1940'lı yılların Cumhuriyet'in yenilikçi ruhunun hissedildiği hikayelerden itibaren 1980'lerin sonuna doğru kendine ve topluma yabancılaşmış, kutuplaşmış ve sonradan görmelik kokan hikayeleri takip etmek keyifliydi. Metaforlardan vitrin mankenlerinin ve Açelya ile fesleğenin diyalogları hoş bir tat bırakıyor okurken insanda. Kulin'in Atatürkçü bakış açısı hissediliyor kitabın ruhunda da.
Keyifli okumalar...
