Ne güzel yazmışsın Murat, bana söyleyecek bir şey bırakmamışsın 😅 Benim de en çok dikkatimi çeken başlarına gelenleri kabullenmeleri oldu. Oidipus mesela, bütün bunlar olduktan sonra kendini kör ediyor, neden öldürmedin diyenlere Hades'in kapısında annemle babamın yüzüne nasıl bakardım diye soruyor. Kendini öldürmektense yaşayıp herkese ibret olmasını istiyor bir nevi. Bunu ulu orta bağırmaktan, üstünü kapatıp örtbas etmektense "ben bir canavarım" demekten de çekinmiyor. (Ben kimim ki? Günah işlemiş anne-babanın canavar evlatları.) Kendini şehirden kovmaları için yalvarıyor. İokaste de aynı şekilde, gerçekleri öğrenince bir dur bi şaşır di mi; yook hemen ne ara şaşkınlığını atlattın da gidip kendini astın anlamıyor insan. Çok ilginç 😂 Önsözde Oidipus günahlarının kefaretini ödüyor ölmeden önce diyordu, ikinci kitap da onu mu anlatıyor acaba?