19. Yüzyıl Rusya’sının acımasız yargı sistemini ve insanların arasında yapılan ayrımı gözler önüne seren bir kitap. Aynı zamanda adaleti, cezaevi sistemini, sınıfsal ayrımı ve beraberinde getirdiği sorunları da içeriyor kitap. Tolstoy’un müthis derin karakter analizi kitabı ilginç bir havaya sokuyor. Okurken birçok soruyu sormama sebep oldu. Mesela, suç işlemiş insan gerçekten kendi iradesiyle mi suçu işliyor yoksa toplumun bunda payı hiç mi yok?.. Tolstoy’un bu kitapta değindiği diger bir konu ise en “suçlu” veya “ahlaksız” insanın bile zamanla, içsel bir aydınlanma geçirerek değisebildigi, iyiye yönelebildiğidir. Zaten zannediyorum kitabın ismi de buradan geliyor. Benim için kitabın tek pürüzü, “farklı şekilde bitebilirdi” demem oldu ama onun dışında güzeldi.