Açıkçası ikinci kitapta beklediğimi bulamadım. Neydi peki beklediğim? Korku dozu açısından birinci kitaptan bir tık üste çıkılmış olmasıydı. Kötü mü buldum? Kesinlikle hayır! Öykülerin hepsi yine birbirinden harikaydı. İkinci kitapta yeni yazarlarla da tanışıyoruz, kalabalıklaşıyoruz üstelik. Ben keyifsizliğimi kendi hatama veriyorum bu yüzden. İki kitabı arka arkaya okuyunca insana, "Yine mi cin hikayesi ya öff?! Ters ayakları evet, biliyoruz" hissiyatı geliyor. Şoke eden, ters köşe bir hikaye de yoktu sanki bu kitapta. Yine de muhteviyat ilginç kurgular olduğu için, mutlaka okunması gereken bir antoloji. Bazı ilaçlarda olduğu gibi, birkaç ay ara vererek okumanızı tavsiye ederim. =)
