SSCB sınırlarına dahil olmuş pek çok ülkede rejim düşmanlığı, aykırı düşünceler gerekçesiyle milyonlarca insan yüzlerce yıllık vatanlarından edilmiş, soykırımı aratmayacak yöntemlerle yollarda ölüme terk edilmiştir.
Kurulan Sovyet rejiminin etkisiyle yüzyıllardır huzur içinde yaşadıkları topraklara, kaldırmak için yollar, binalar yapilan, kendi topraklarında yabancı konuma düşüp göçe zorlanan KırımTürkleri'ni anlatmaktadır.
Cengiz Dağcı Türk Edebiyatının büyük yazarları arasındadır. Romanında Kırım Türklerinin yaşadığı acılarını, hüzünlü, güzel, akıcı ve etkileyici bir üslupla yazmıştır.
Kitapları yıllarca elden ele dolaşır. Kırım'a ilgisini hiçbir zaman koparmaz.Hatıralarında "Ben yalnızca Kırım'ın yazarı değilim ama Kırım'ın faciasını bütün gerçeğini ve içtenligini yalnız yazabilirim." der.
Son olarakta kitabın arka kapağındaki alıntıyla bitirmek istiyorum:
“Evet, onlar da insandır! Pavlenko’lar, Ivan’lar, Kostyükler, Vasil Dimitroviç’ler, Stepan’lar, belki bunu gülünç görecekler; ama nasıl görürlerse görsünler, ben eserimi tekrar sakin bir dua ile bitirmek istiyorum. Romanımı kapatırken: “Tanrım!” diyorum. “Onlar da insan! Acı onlara! Kendileri gibi, başkalarının da insan olduklarına inandır onları!” Ötekiler, o hayvan gibi sürülüp götürülenler… Onlar da insandı!”
