İnsanca yaşayabilmek her yerde kısıtlanıp yasaklanırken, 3-5 kitabı yasaklamışlar çok mu? Bir tane adamın -adını hatırlayamadım- Naziler hakkında anlattığı hikâye gibi bu tür olaylar. Yahudileri alıyorlar, ses yok. Profesörleri alıyorlar, ses yok. Vs. en son onu almaya geliyorlar, ses çıkaracak kimse yok. Toprağı sahiplendirdiler ses yok. Suları sahiplendiler ses yok. Tanrı vasıtasıyla veya direkt kendileri yaşamı ve ölümü sahiplendiler ses yok. Özgürlüğü, toplumun devamı ve devletin bekası için aldılar. Şimdi, üç beş kitap için ağlamanın ya da isyanın ne anlamı var? Ya topyekûn bir karşı çıkma olmalı, ya da susup kaderi kabullenmeli. Yine katliam yapasım geldi. Ama yapamıyorum. Neyse, konu değişti. Ivan Karamazov, adamdır!