Tek kelime ile harikulâde bir tahlil yazısı olmuş Emin Hocam.
//Süngü, eserinde gerçeği bir materyal, bir enstrüman olarak kullanıyor, asıl işi büyülü olanla, gerçeküstüyle. Gerçeğin ötesinde büyülü engin bir evren inşa ediyor. Sınırı, ötesi olmayan. Gerçeklikse bizim bu evreni ve bu yolu anlamamız için kullanılmış birer argüman sadece. Yani anlatılamayacak olanı basitleştirme çabası, O’nun o sevdiği söylemle “anlamı kelimeye zorlama” çabası. //
Şu paragrafı okusaydı Süngü, hikayesinin bir okurda bu denli güçlü bir ifade bulduğunu...Eminim bu ona masa başına oturmanın ilhamını verirdi...Gerçi bugün bir tweeti ile beni çok güldürdü :)
"Fenerbahçe kıyıcıydı, kitaplara sığındım:) "
...
Said Yavuz benim için de çok kıymetli bir mütefekkir/ şair olmakla beraber, geleceğin Üstad kalemlerindendir...
Yüreğiniz varolsun.