Çünkü bizler, insanoğulları, kendi toplumsal yasalarımızdan yola çıkar ve bu yasalar için ta çocukluğumuzdan
beri ruhumuza işlenen saygdan hiçbir zaman ayrılmazsak,
ne acıdır ki, başkalarının bozuk, kötü ahlaki yüzünden
alçaklar ve reziller güzelim gülleri toplar, iyiler ve dürüstler
yalnızca kanatıcı dikenlerle sarmas dolaş olurlar bu durumda, azıcık inançsız kişiler, azıcık zayıf iradeliler, bu
hüzün verici düşüncelerin üstesinden gelebilecek kadar
erdemli, kutsanmış olmayanlar "Kendini akıntıya bırakmak
karşı koymaktan yeğdir" diye düşünmezler mi?