"Ben turuncuyum ve turuncu hiçbir şey ile kafiyeli değil."
Kitabın, içinize hüzün bırakan cümlesi...
Yalnızsınız marketten aldığınız çilek reçelinin kapağını açamayacak kadar yalnız. Gölge gibi ilerlediğiniz kaldırımlar size bir çift gözü, bir cümleyi çok görebiliyor. Ölüm korkusunu görünmezlik ile bastırmaya çalışırken yaşamdan da uzaklaşıyor, uzaklaştıkça kayboluyor, hızlandıkça azalıyorsunuz, ama bir türlü ölemiyorsunuz...Ölüm bile fark etmiyor sizi. Ağzınızdaki dişler bile sizden daha cesur, işte öyle dingin bir hikaye. Tavsiye eder miyim, elbette.
