"Andolsun biz insanı çamurdan (süzülmüş) bir hülasadan yarattık. Sonra onu (Hz. Âdem`in nesli olan) insanı sarp ve metin bir karargahta (rahimde) bir nutfe (zigot) yaptık. Sonra o nutfeyi alaka (yapışan şey) hâline getirdik, derken o alakayı mudga (bir çiğnem et) yaptık, o bir çiğnem eti kemik(lere) çevirdik (ve) o kemiklere de et (kaslar) giydirdik. Sonra onu başka yaratılışla inşa ettik (can verdik, konuşma verdik)..." (Mü`minun, 23/12-14). İşte Cennette başlayan o yaratılış, irade ve akılla bütünleştirilerek Allah'ın yeryüzündeki halifesi olmak üzere başladı. İlk insan. Adem! Balçık olan suretine Rabb'in kendinden bir nefes sunduğu, yaratılmışların en güzeli, iyiliği de kötülüğü de içinde barındıran, hangisini yüceltmek isterse aslı ona bürünen bu sebepten diğer yaratılmışlardan farklı olarak akıl ve irade verilen... “Rabbin meleklere demişti ki: Ben muhakkak çamurdan bir insan yaratacağım. Onu tamamlayıp, içine de ruhumdan üfürdüğüm zaman, derhal ona secdeye kapanın! Bütün melekler toptan secde ettiler. Yalnız İblis secde etmedi. O büyüklük tasladı ve kâfirlerden oldu. Allah, 'Ey İblis! İki elimle yarattığıma secde etmekten seni men eden nedir? Böbürlendin mi, yoksa yücelerden misin?' dedi. İblis: 'Ben ondan hayırlıyım! Beni ateşten yarattın, onu çamurdan yarattın.' dedi.”(1)Sâd, 38/71-78; A’raf, 7/12. Ve şeytanın ilk başkaldırısı. İlk itaatsizliği. İlk günahı. Yaratılışının üstünlüğüne duyduğu kibir onu cennetten sürdü ve cehenneme bekçi kıldı. Bilinen en eski düşmanlık hikayesi Adem'le şeytan arasında başlamış oldu. Yemin verdi. Dedi ki: "Senin izzetin adına andolsun, ben, onların tümünü mutlaka azdırıp-kışkırtacağım." (Sad Suresi, 82) Ademoğlunun iradesiyle itaatine engel olacağına, yolundan döndüreceğine, imanını zedeleyeceğine... Ama bir gerçek var ki şeytanın Allah'ın kendisine tanıdığı imkan dışında bir gücü yoktur! Ve Rabb'i dedi ki 'Şüphesiz onlar effedilmeyi diledikçe ben de onları affedeceğim.' Cennet Âdem'e yuva olmuştu fakat tekliği onda eksiklik hissi uyandırıyordu. Rabb'i bunu bilendi ve ona Havva'yı gönderdi. O zamandan sonra Adem anladı ki yalnızlık bir tek Allah'a mahsustu. Ve cennetten dünyaya yol açılmıştı bir kere. Bir ağaç da bahanesi oldu. Ama en önemlisi de şeytan isyanından sonraki ilk saptırmasını gerçekleştirdi. Vesvese oluştu ya bir kere yasaklar cazip geldi göze, gönüle... Pişmanlık tövbe etmektir bir yerde. Yasak olan, boğazına durdu ikisinin de ve tam o an idrak denen şey gün yüzüne çıktı ve Adem'in ilk sözü 'utanıyorum' oldu. Kader belliydi de kazası tecelli etmiş oldu. Ama ilk günah onlara lanet getirmedi asla! Yol çizdi sadece. Zaten Allah'ın halifesiydi Adem, yeryüzüne göderildi. Sonucu belli olana sebep işlenmiş oldu. Yeryüzünde ayrılık. Adem Havva'sı olmadan tanıdı dünyayı. Zaman lazımdı, tanımaya, öğrenmeye, yaşamaya ve kavuşmaya. Vuslatın olması ayrılığı gerekli kılar. Nitekim vakit erince de kavuşma şahidi olur Arafat. Oğul olma hissiyatını bilemedi Âdem fakat baba oldu, vasfını bildi, Havva zaten cennetten aldığı annelik duygusuyla yabancılık çekmedi hiç duruma. İlk günah cennette işlenmişti ama insanoğlunun ilki olmak bununla sınırlı kalmayacak; ilk cinayette yeryüzünde işlenecekti. Maide Suresi, 27. ayet: Onlara Adem'in iki oğlunun gerçek olan haberini oku: Onlar (Allah'a) yaklaştıracak birer kurban sunmuşlardı. Onlardan birininki kabul edilmiş, diğerininki kabul edilmemişti. (Kurbanı kabul edilmeyen) Demişti ki: "Seni mutlaka öldüreceğim." (Öbürü de:) "Allah, ancak korkup-sakınanlardan kabul eder." Sonuçlar ezelde belliydi zaten sebepler işlenecekti sadece ve şeytanın yeryüzündeki görevi de başlamış oldu. Fitne, fesatlık, kin, nefret, kıskançlık daha nicesi insan hamurunda tabiki vardı. Ama özü iyilik olan bunları beslemez kalbine kara çalmazdı. Şeytansa bunu kendine vazife bilendi... İlk insan, ilk günah, ilk tövbe,ilk affedilen, ilk peygamber, ilk baba, ilk evlat acısı... Bu liste uzar daha. Ne çok bilinmezlik var ve ne çok tecrübe içerir bir ömür. Bir insanın ölümü tüm insanlığın ölümüydü. Adem'in yüreği bir insanın ölümüne dayanamadı da şu an dünyadaki insanlığın ölümünü görse nasıl hissederdi acaba? Hesabı tüm mazlumlar gibi, Hesap Gününün Sahibine havale etti!

Lâ: Sonsuzluk HecesiNazan Bekiroğlu · Timaş Yayınları · 202112,3bin okunma

··

2 artı 1'leme

·

64 görüntüleme

Adem YEŞİL

@Adem_YESiL ·

05 Şubat 2019 10:12

Kalemine, emeğine ve yüreğine sağlık Ülfet Hanım! Zahmet vermişsin ve güzel bir şekilde incelemeni yaparak kitabı bizlere tanıtmışsın. Gününüzün güzel ve hayırlı geçmesi dileğiyle! :))

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.