Hiç de tarzım olmayan bir kitapdı şöyleki dinler tarihi ,din üzerinden yapılan siyasetleri ve özellikle de arapların yaptıkları yobazlıklarla ilgili kitapları okuyamıyorum..kitabın yazarı Wolfgang Günter Lerch (Frankfurt Allgemeine gazetesinin Ortadoğu editörüymüş kitabı yazdığında ama şimdilerde Avrupa konseyinin genişlemeden sorumlu bakan üyesi) aslında tamamen yüz kızartıcı böyle bir dini yobazlık olmaz olsun denilebilecek Hallac ı mansur isimli bir adamın ve tek suçu da tanrıyla olan maneviyatının gereği hislerini halka açıklamaya cüret etmek olup,devrin mollaları tarafından devlet düşmanı ilan edilmesi ve bunu izleyen süreçte 922 yılında Bağdat'da fetva ile çarmıha gerilip işkencelerle idam edilmesini anlatıyor.Başlarda güzel akıcı ilerledi ama ortaları çok sıkıcıydı..Ta ki Hallac-ı mansur un ölmeden önce idam sehbasında onu izlemeye gelen halka söylediği son sözlerini okudaktan sonra fikrim tamen değişti çünkü şu anda da geçirliliğini sürdüren cümleler en az 2-3 kere okunmalık cinsden ...son olarak bu katliamın üzerinden binlerce yıl geçmiş ama insanlar yobazlık yapmaya devam etmiş ve kimbilir kitaplara yazılan ,yazılmayan daha kaç hallacı mansurl
