Leyla öldü !
Mecnun öldü !
Aşk kaldı sağ...
Leyla ve Mecnun bir eser değil şaheserdir. Leyla hakikat sırrıdır; Mecnun ise hakikatı arayan insan ruhudur. Leyla Hakk'tır, Mecnun ise Hakk'ı arayan kuldur.
Hişştt... İnceleme beklemiyoruz... Şimdi sessizce bu filmi izliyoruz...
Bab Aziz
youtube.com/watch?v=50vfIsC...
Şark geleneği ve geleneğimizde aşkı ayıp sayarız. Daha düne kadar aşk sadece gönül işiydi, ancak günümüz aşkı ayaklar altına alıp bir erkek ve kadın arasında geçen bayağı bir çıkar ilişkisine çevirdi. Sayısız kişiye sorsan aşkı; genel olarak ya Ayşe der ya Fatma, ya Mehmet der ya Hasan. Ancak aşk bu değildir. Bu sebeple bizim çok aşk hikayemiz vardır ama aşıklarımız çok azdır...
Geçen sene zehirli bir mantar yemiş, hafif bir baş ağrısıyla durumu kurtarmıştım; aynı böyle bir geceydi Mecnun... Ay daha yakın, rüzgarda neredeyse yoktu. Hava soğuk ama tenim sıcaktı ve böyle uykuluydum. Aklımdaki tek soru ise “ölürsem uyur muydum?” Zaman bükülmez Mecnun...
Ne acıdır ki bazı şahsiyet sahiplerine yeteri kadar değeri veremiyor, gelenek ve göreneklerimizin üzerine basıp gidiyoruz. Sayısız değer diyorum... Mevlana'sından Baki'sine, Yunus'undan Şeyh Galib'ine... Elin adamları dahi baş üzerinde tutarken bu kişilikleri ve makalelerce methiye düzerken, bizlerin manasız ayaklar altına alışına anlam verememekteyim...
Hiçbir değerimizin adına bir enstitümüz yok. Almanya Goethe Enstitüsü diye bilim irfan yuvası var ve bu yerin isim babası Goethe'nin en sevdiği kişiliklerden birisidir Mevlana... Bu Goethe ve Mevlana ilişkisini ise kesinlikle abartmıyorum. Kendiniz araştırın ve Goethe'nin kazanımlarını görün.
Bizimde bir Yunus Emre Enstitümüz bulunmaktadır ve malesef sadece Türkçe öğretmektedir, başkaca yaptığı bir şey yoktur...
Bilim ile kitap ile değer ile kendi özgeçmişimiz ile bu kadar uzak bir toplum olarak hayatı idame etmeye çalışan biz ve bu toplum insanlarına diyecek söz dahi bulamıyorum.
Madde dahi ahdine vefa gösterirse sonunda cevher olmaya layıktır...
Tırtılın yolun sonu dediğine usta kelebek dermiş....
Bana "Mecnun'un" gözleriyle bak...
Türlü hile ve birçok masraf ile Leyla’yı alıp getirdiler. Halife, sabah erken mumları yaktırdı. Leyla’yı dikkatle gözden geçirdi, başını önüne eğdi saatler var ki düşüne durdu. Nihayet kendi kendine dedi ki; “hele onu konuşturayım, belki söz söylerken güler de yüzündeki güzelliği daha çok belirir.” dedi.
Köşesinde hüznün cismi gibi duran Leyla’ya çevirdi yüzünü, sordu Halife Harun Reşid;
“Sen Leyla mısın?”
“Evet ben Leyla’yım” dedi Leyla “ama sen Mecnun değilsin. Onun başında olan gözler sende yok” öyle dedi Leyla, Halife Harun Reşid’e.
Başkalarına baktığın gözlerle Leyla’yı nasıl görebilirsin. O gözleri yaşla yıkamadıkça söz kimindir bilmem ama hakikattir dahi herkesindir.
“Bana Mecnun’un gözler ile bak” der.
Seven sevgiliye Mecnun’un gözleri ile bakmalı. Eksiklik ne o vakit burda. İşe de Allah’a da sevgi ile irfan ile bakmalı. Bilgiyle bakmak başkaca iş. İslam sevgidir, aşktır, irfandır. Başkasını diyenler eksiktir. Sevgi kişiyi tevhide götürür. Tevhide varan varlığın cümlesine aynı nazarla bakarlar. O öyledir, şu şöyledir, falan haldedir. Kalır mı bu kem sözler bu dedikodular sevgi ile bakan da. Sevgisiz bakanın gözüne budaklar batar, kör eder. Kişi kendini kör eden de o körlüğe merhem biçare tabipler biçare.
#TapdukEmre
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.