Mine Urgan’ı ilk kez okudum. Anılarını anlattığı ikinci kitabıyla başladım. Elime ilk olarak bu kitabı geçti çünkü ve laçkalaştımak istemedim. Doya doya okudum. Gerçekten keyif alarak, imrenerek, bazı yerlerde “böyleleri de mi varmış?” diyerek bazı yerlerde “seni yerim tontoşum” diye severek bitirdim. Çok güzel bir yolculuk yapıyor insan bu kitapta. Keşke o dönemlerde yaşasaydım da anlattı güzelliklere şahit olabilseydim, diye düşündüm çok kez. Tontişimi siz de okuyun lütfen, seveceksiniz :)
