Sait Faik'in bu son kitabı edebiyatımıza büyük bir armağandır. Harikulade yazarın vefatından neredeyse bir ay önce yayımladığı "Yılan Uykusu" adlı öyküsü de kitap içerisinde mevcut. Sade bu öykü bile insanı hüzünlendirmeye yeter, son cümlesi şöyle: "Sabaha kadar kuşun kanat seslerini, onun mışıl mışıl uykusunu duydum." Yaşama, öyküye son bir selam olarak düşünülebilir.
Gerçeküstü bir biçem bu kitapla zirveye çıkmıştır, Attila İlhan'ın da dediği gibi yazar bu son kitabında neredeyse; yalnızca kendinden, kendi çıkmazlarından, gelgitlerinden, huzursuzluklarından mevzu açmış ve modern öykücülüğümüzde derin bir iz, takip edilesi bir yol bırakmıştır.
Her daim okunması temennisiyle...
