Başlarken asla ne kadar güzel bir şeye başlayacağınızı bilemezsiniz. İsterseniz kitap hakkında onlarca alıntı, onlarca inceleme okumuş olun. İsterseniz en yakın arkadaşınız kitaba tonla övgü yağdırmış olsun, fark etmez. En çok zevki kitap ilerlerken ve kitap hiç zannettiğiniz gibi ilerlemeyip sizi şaşırttığında alırsınız. İşte böyle bir kitap Oblomov. Bazı karakterler vardır ki onları tanıyabilmek için ancak 500 küsur sayfalık bir kitap okumanız gerekir. İlk 100 sayfasını okuduğunuzda "Aman ne tembel adam bu!" deyip geçersiniz. Ama sonra görürsünüz ki Oblomov aslında bambaşka bir adamdır. Evet, Oblomov birçok şeyi yapmakta isteksizdir, uyuşuktur ama bunun kendince sebepleri vardır her zaman. İnsanların arasına karışmak istemiyorsa eğer bu insanların ikiyüzlülüğünü görmek istemeyişindendir. Ben Oblomov olmak istemezdim ama herkesin içinde biraz Oblomovluk olduğunu da söylemeden geçemeyeceğim. Çok zaman benim başıma da gelir. Bir şeye karar verilir, plan yapılır ama bir türlü gerçekleşmez o plan. Hep türlü bahanelerle ertelenir. Bütün bu planları gerçekleştiremeyişimiz içimizdeki özgüveni yıkar. Dolayısıyla kitap bize bu ilginç karakteri anlatırken aslında Oblomovluk'tan uzaklaşmak için elimizden geleni yapmamız gerektiğini haykırmaktadır. Gonçarov Oblomov'dan nefret ettirmiyor, aksine sevdiriyor bu karakteri bize. Ama Oblomov gibi olmamızı da istemiyor. Tam aksine Ştolts gibi azimli, dik ve kararlı olmamızı söylüyor bize. Kitaptaki anlatım da karakterler de gerçekten iyiydi. Özellikle Oblomov'un uşağı olmayı en çok hak eden uyuşuk ve iş bilmez Zahar, Oblomov'a taban tabana zıt olmasına rağmen onun en yakın arkadaşı olan Ştolts, melek gibi güzel, yine erkekte bir şeyleri düzeltmeye çalışmak hatasına düşmüş bir kadın olan Olga Sergeyevna, ev işlerinde maharetli Agafya Matveyevna, gördüğüm en kaba Rus karakteri olan Tarantyev ve tabi ki yaptıklarıyla(yapamadıklarıyla), içinde yeşeren insan sevgisine rağmen insanlardan aynı karşılığı alamayan ve sonunda bu karşılığı beklemeyi bırakan, birçok şey yapmak istemesine rağmen sanki hayatta her istediğini yapmış kadar işleri yavaş ilerleten, aşkın bile hale yola getiremediği, dünyanın en iyi insanı, isteksiz, hevessiz, zavallı İlya İlyiç Oblomov... Her yerde Oblomov'lar vardır. Hepimiz biraz Oblomov'uz, bunu kimse inkar edemez. Ama bir yerde Oblomovluğu içimizden söküp atmalı, bir an önce harekete geçmeliyiz ki hareketin, çalışmanın sevincine varıp dünyayı ve hayatımızı anlamlı kılalım. Böylece hayatın tadına varalım. Bunu da en çok kitaplarla yapalım :)) Özellikle de Oblomov gibi farklı, kaliteli ve sağlam kitaplarla. Keyifli okumalar...