Cadıların Keşfi, uzun zamandır listemde olan bir kitaptı fakat kitabı almam hem dizinin çıkması vesilesiyle gerçekleşti. Kitabı alırken de okumaya başlarken de seveceğimi düşünüyordum lakin ne yazık ki hiç mi hiç sevmedim. "Kitabımız bir cadı olan fakat ailesinin ölümünden beri güçlerini kullanamayan/kullanmayan Diana'nın yıllardır saklı olan büyülü bir kitabı bulmasıyla büyünün iblis, cadı ve vampirleri Diana'nın bulunduğu yere, Oxford'a çekmesiyle başlıyor ve vampir Matthew ile bu büyülü kitabın sırrını çözmek için çıktıkları yolculuğu anlatıyor." demeyi çok isterdim ama kitap, Diana ve Matthew'un gereksiz ilişkisini anlatıyor. Eğer bir vampir ve cadı arasındaki bir "aşk" nasıl olurdu diye merak edeniniz var ise buyurun okuyun efendim fakat kitabın bana vaat ettiği ve benim de okumak istediğim konu katiyen bu değildi. Ana konu demeye bin şahit isteyecek bu büyülü kitap konusu zaten geçiştirilmekten kitapta neredeyse yoktu bile. 70-100 sayfa aralıklarla adı geçiyordu neyseki (!). Diana kitabın başında, "Ben güçlü bir kadınım, kimse bana ne yapacağımı söyleyemez, ben kendi başımın çaresine bakarım." modundayken Matthew ile tanıştıktan üç sayfa sonra "Aman Matthew, canım Matthew, emret Matthew." moduna girdi. 🤦‍️ Bu duruma karşı olan hislerimi anlatmaya nereden başlasam bilemiyorum. Acaba bu davranışın sebebi "Matthew bir vampir ve sinirini bozarsam beni öldürebilir. Ee ben de zaten güçlerimi kullanmayı bilmiyorum, en iyisi huyuna gideyim." düşüncesi falan mıydı çünkü ben başka bir açıklama bulamıyorum. Hoş bu da kurtarmıyor ya neyse. Aşkmış peh! Kitap 672 sayfa ve Diana&Matthew ikilisinin gereksiz cıvıklaşmalarını bile çıkarsak kitapta hala ana (!) konuya bir yararı dokunmayan fazlaca olay var. Spoiler vermemek adına elbetteki bahsedemiyorum ama madem Matthew çok güçlü, çok saygı duyulan bir vampir madem Matthew Diana'yı korumak için Oxford dışına çıkartıyor Konsil (meclis gibi bir topluluk) temsilcileri nasıl canları sıkıldıkça Diana'nın yanına gidebiliyor, hadi bana bunu anlatın. Kitap boyunca yazarın bütün olayları dolaylayarak anlatmasına sinir oldum. Bir yere kadar tamam deyip geçiyorsunuz fakat sabrın da bir sınırı var. Olayları merak bile etmediğim, bitsin diye okumaya çalıştığım bir kitapta bu kadar dolaylamaya asla anlam veremedim. Zaten bir süre sonra bu aşırı gereksiz dolaylama sonucunda kitaptaki her şey bana amatörce gelmeye başladı ve kitabı daha da sinir olarak okumaya başladım. Kitabın sevdiğim bir kısmı var mıydı? Elle tutulur pek bir şey yok ama kitabın ilk 70 sayfasını ve ara ara Miriam karakterini sevdim. Hatta kitap boyunca güldüğüm tek bir yer oldu ve o da yine bu karakterin bir cümlesi yüzündendi. Bir de sanırım kitabın tarihle harmanlanmasının ve Diana'nın bir tarihçi olmasının hoşuma gittiğini söylersem yalan söylemiş olmam. Kitapla ilgili düşüncelerim bu şekilde. Cadıların Keşfi benim için gereksiz yere övülmüş ve fantastik kurgusu sadece karakterlerin cadı ve vampir olmasından kaynaklı balon bir kitap oldu. Kitabı elimde tutmayı falan da düşünmüyorum zaten. Bu kadar kağıt israfı gözlerimi yoruyor.

Cadıların KeşfiDeborah Harkness · Pegasus Yayınları · 2019796 okunma

·

25 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selin