Edebiyatımızın tanınan isimlerinden biri olarak görülen Orhan Kemal'den okuduğum ikinci kitap bir öykü kitabı olan Sarhoşlar oldu. Kitapta 23 tane (saydım) kısa kısa öyküler yer alıyor ve hemen hepsi samimi bir havada yazılmış. Aslında romancı olarak bilinen Orhan Kemal öyküde ne kadar başarılı olduğunu gösteriyor bu kitabında. Anadolu halkını iyi tanıyan yazar bize hayatın içinden pek çok hadiseyi kendi kalemiyle aktarıyor. Kısa ve net betimlemeleriyle sıkmadan ortamı ve kişileri anlatmış. Dili oldukça sade ve anlaşılır bir yapıda. Yöresel ağızların kullanıldığı eser bize geleneksel havayı sonuna kadar veriyor. Hemen her kimseden insanların hikayeleri yer alıyor kitapta. Sarhoşlar kitabın ilk öyküsü ve kitap adını buradan almış. Okuyunca öyküleri sadece ilk öykü değil de hepsinde bir sarhoşluk hissediliyor. Gerçekten yazarın geniş bir olay skalası var. Bazı öyküler roman olabilirmiş aslında. Biraz tembellikten öykü olarak bırakılmış gibi geldi bana. Orhan Kemal bizlere öykülerini anlatırken o dönemin toplumunu analiz ediyor. O yıllara yaşı yetmeyenler için halkı tanımak adına fena olmayan bir kaynak diyebiliriz. Öykülerin hemen hepsi başarılı ancak ben en çok Odacı ve Tokat öykülerini beğendim. Yazar hem alt, hem orta, hem de üst kesimden çeşitli anekdotlar sunuyor. Edebiyatçı dediğin kendi halkını iyi tanıması gerekir ve Orhan Kemal bu kitabında bunu başarmış görünüyor. Ancak bazı öyküler devam edebilirmiş diye düşünüyorum. Bilmiyorum belki devam ettirilmiş olsa kötü olabilirdi, her öykü tadında güzel diyelim. Sarhoşluk denen şey sadece alkolle olmuyormuş, kitabı okuyunca ne demek istediğimi anlarsınız.

SarhoşlarOrhan Kemal · Everest Yayınları · 2010337 okunma

·

200 görüntüleme

Yusuf Çorakcı

@Argus ·

16 Nisan 2019 15:57

Şimdiye kadar yazdığım en ruhsuz, bezmiş, tatsız, yorgun inceleme. Yazmış olmak için yazdım. İçimden gelmedi hiç.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.