Kitabın bende çok sevimli bir anısı vardır:)
Çocuklar özel günlerde öğretmenine hediye vermeyi çok severler. Ben de bunu fırsat bilip, hediye olarak kendinize bir kitap alın ve her kitaba o günün anısı olarak bir hatıra yazısı yazayım demiştim. Bir öğrencim bu kitabı getirdi. Sessizce anlaştık tabii; kitap dayısının kitaplığından aşırılmış:) Senin bunu okumana biraz daha zaman var deyip, sahibine gönderdim. Ertesi gün kitabın sahibi gelip:
Hocam, bu kitap sizin kısmetinizmiş kabul edin lütfen dedi:)
Okuyup bitirdiğimde oldukça etkilenmiştim. Yine çok güzel yorumlamışsınız, bir kez daha okuma isteği duydum. Kaleminize sağlık.
Ne güzel bir hatıra... Bazı kitapların insanda anıları oluyor. Bu da öyle olmuş, üstelik çok hoş bir kitaptır da...
Yeni bir bilgi ekleyeyim. Aslında Cemile gerçek bir karaktermiş. Köyden ayrıldıktan birkaç yıl sonra geri dönmüş. Ancak o eski mutlu, neşeli, özgün Cemile gitmiş, yerine sönük ve mutsuz birisi gelmiş. Aradığı aşkı bulamamış maalesef. Hikayenin orijinal sonu buymuş.
Kaleminize sağlık Mehmet Bey. Cemile'yle ilgili söylenebilecek her şeyi söylemişsiniz zaten. Ben de küçücük bir katkıda bulunayım: Ünlü Fransız şairi Aragon, Cemile hikâyesini meşhur "Elsa'nın Gözleri" şiirini yazdığı Rus kökenli yazar eşi Elsa Triolet sayesinde tanımış ve sevmiştir.
Bence de Dünyanın en güzel Aşk Hikayelerinden birisi
Kaleminize sağlık
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.