Hiçlikte yaşıyoruz. İnsanoğlu hala neden yaşadığını bilmemektedir.Hep bir level atlamak daha iyi bir yere gelmek için kendilerinden fedakarlık etmekteler.Bazı kimseler de önlerine konulan kağıtlara hiçbir şey çizmeden buruşturup çöpe atmaktadır.Ama hiç düşünmüyorlar ki o kağıtlar bir gün tükenecek. İvan İlyiç'te bu kimselerden.Avukatlığı mı yoksa para,mevki,anılmak arzusunu sevdiğinden midir bilinmez hayatını çöpe atmakta.Kendisini hep işin adamış,mutluluğu ,üzüntüsü hep işine bağlı kalmıştır.Karısını bile seçerken kariyerine uygun olup olmadığına bakarak seçmiştir.Ölümü hiç aklına getirmeyerek hayatını hiçliğe sürüklemiştir.Sevdiğini veya sevildiğini düşünmüş,ailesinin,işinin,arkadaşlarının hep yanında olacağına inanmış.Aslında İvan İlyiç mevki ve aile yönünden ne kadar zirvede gibi gözükse de o hep bir çukurdaydı.Kariyerini ve sözde yaşadığı hayatını yükseltmek için daha derine inmiş çıkardığı toprakla onları yükseltmiştir.Derinde olduğunu ise yağmur yağmaya başlayınca anlamıştır.Ama iş içten geçmiştir.Genellikle şimdi gözlerinin önünden film şeridi gibi mutlu anları,sevdikleriyle yaptıkları geçmeliydi.Ama o sadece kariyer yarışındaki yerini, mutlu anlarını görmüştür.Çünkü İlyiç hayatı boyunca sadece kariyerinde mutlu olmuştur. İvan İlyiç ölümü hak etmediğini çok emek verdiğini söyleyerek kendini teselli etmeye çalışmış.Ancak o neye ve kime önem vermiş ki? Paraya ve mevkiye.Peki bunlar onu o sudan kurtarabilmiş mi?Hayır!Sadece neden olmuştur.Bunların tek amacı vardır. Yüksektekileri alçaltıp kendilerini büyük göstermek.Eğer İlyiç bunları bu kadar önemsemeseydi hayatı gibi ölümü de güzelleşecekti belki.Öldüğünde yanında sevdikleri,içini kendisi için doldurduğu kağıtlar olacaktı.Onlara bakarak veda edecekti.Acı çekse de bunlar acısını dindirecekti.

İvan İlyiç'in ÖlümüLev Tolstoy · Kitap Zamanı Yayınları · 201145,8bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sema malay