Gidemeyen İnsanın Şiiri
Çekip nereye gidesin
Gitmeye yer de yok ki
Veda etmeye insan
Sıkmaya el de yok ki
Artık yazmak imkânsız, bu denli yalnızlığı
Biraz can sıkıntısı
Biraz amansız telaş
Yüreğim boş, elim boş
Hep ağlarım, susarım
Kapının zili çalar, pencereye koşarım…
Artık özlenmiyor da, insan gibi özlemek…
Yazın tam ortasında buz keserek üşürüm
Sıkar mengenesinde beni soğuk duvarlar
Bu kapının ötesi güneşlidir, sıcaktır
Uzaklarda bir yerde öleyazan ümit var
Ne büyük faciadır erkek ümitsizliği
Sen sonuncu ümitsin
Yabancılar içinde
Birce defa gitme de, beraber yaşlanalım
Birce defa dilinden güzel seslensin adım
Güzel anımsıyorum sonuncu gidişimi
Ceketimi götürdüm, gittim ve hiç dönmedim
Bak gitsem bu sokaklar sıkar seni emin ol
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.