··
397 görüntüleme
Emin Hocam, tam beğenip beğenmediğini soracakken inceleme geldi. Uzakdoğu serüveniniz devam ediyor. Biz eşlik edemesek de izlemeye devam edeceğiz. Bir eserde o güne kadar duymadığımız ilginç ve isabetli betimlemeler kullanılması benim de ilgimi çekiyor. Şu an okuduğum kitapta da enteresan betimlemeler var. Ve bunu değerli buluyorum.
Takip mesafesini koruyoruz. Kitapla tanıştırdığınız için teşekkür ediyoruz, emeğinize sağlık :))
Beğeni konusu çok başka aslında, ben diğer bir açıdan daha bakıyorum; fayda sağlar mı? farklı bir bakış açısı, vs. katar mı? Bu eserde o vardı mesela. Kişisel beğenime çok hitap etmedi ama geçip gidemedim de. Çünkü içinde ilginç ve dikkate değer kısımlar vardı. Bu kadar dağınık ve yoğun olmasa beğeni konusunda da anlaşırdık ama orada anlaşamadık.
Kobo Abe kendine has sesi olan bir yazar, bu en çok seçtiği kurgularda ve benzetmelerinde meydana çıkıyor. Ben de o benzetmeleri düşünüyorum. Mesela bir pantolonun şemsiye sapıyla sallanmasına benzer ses nasıl olabilir? :)
Bu ay böyle, bakalım. Benim için de ilginç ve güzel bir yolculuk olmasını umuyorum. Dikkatimi çeken, kayıtsız kalamadığım eserler oldukça da inceleme yazarım inşallah. İlginizden dolayı ben teşekkür ediyorum :))
Evet dediğiniz gibi, beğeni konusu daha farklı. Bize ne katıyor ona bakmak lazım. Farklı bir kulvarda ilerliyorsunuz bu ara. Güzel alıntılar çıktı bu kitaptan, devamını bekleriz...
Emin Bey, yazarın ikinci kitabını da okuduğunuza göre Kumların Kadını okunmaya değer, buna biraz düşük puan vermişsiniz :)
Seyretme-seyredilme ile ilgili alıntı ilginç olmakla beraber pek benim mantığıma uymadı gösteri sanatları alanında, seyredilmek görülmek göstermek için bekleyen yüzbinler var -tabii kendi istedikleri şekilde. Dikizlenmek sadece o anlamı veriyor sanırım. Kutu adam güzel bir metafor olmuş ama.
Elinize sağlık, hiç bilmediğim bir kitaptı.
Ve hatta yarın üçüncü kitabına başlamayı düşünüyorum :) Kobo Abe, farklı bir kafa yapısına sahip. Tümüyle beğenmiyorsunuz belki ama dikkate değer yanları olduğu için kolay vazgeçemiyorsunuz da. Kumların Kadını, kuşatıcı atmosferiyle bence pişman etmeyecektir. Bu kitapta kurgu daha dağınık ve daha yoğun bir anlatım vardı. O yüzden toparlaması da o kadar kolay değil. Ancak kutu içinde gezen ve etrafı küçük bir aralıktan izleyen adamlar ve buradan yürüyen bir izleme-izlenme anlatısı... İşte bu ilginç oluyor.
Gözlerin üzerine dikilmesi, kendine dikkatli bakılması durumları bunun için daha geçerli. Bir de herkes o kadar dikkatli bakılmaya alışık olmadığı için bu konuda ayrışanlar yani gösteri sanatında yer alıp görünmekten, seyredilmekten rahatsız olmayanlar bu özellikleriyle hayatlarını kazanabiliyorlar, orada daha çok bunu söylemeye çalışıyor bence. Buradan yola çıkarak genel izleme ve izlenme, bazen yüz yüze gelmeler üzerine düşündüğünüzde farklı düşünceler geliyor aklınıza. Dikizlenmek ve teşhircilik konularına da ufak hikâyeciklerle değiniyor Abe. Burada da eleştirel bir bakış açısıyla düşünmeye yönelik adımlar atıyor.
Vakit ayırdığınız için ben teşekkür ediyorum Nesrin Hanım. Eğer fırsatınız olur da Kumların Kadını'nı okuyabilirseniz sizdeki karşılığını da duymak isterim elbette :)
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.