Kuşağımın çözülmemiş huzursuzluğunu, sabırsızlığını ve sürekli onları daha fazla mutlu edebilecek şeyleri elden kaçırmış oldukları duygusunu yersiz buluyordum. Ferda ve ben, elindekiyle yetinebilen, ne istediğini bilen çalışkan, mantıklı insanlar olarak güzel bir çevrede huzur içinde yaşayacak, birbirimizi destekleyecek, para kazanarak hedefimize erişecektik. Neydi o hedef? Bilmediğim buydu işte. Kararlılığım, inatçılığım, iyimserliğim o hedefi zaman içinde görünür kılacaktı kuşkusuz.