Yazarın okuduğum ikinci kitabıydı ve yine beni hüsrana uğratmadı. Dili ve anlatım şekline dair tek söyleyebileceğim kolay okunuyor ama yazdığı cümleler ara ara durup düşünmeme sebep oldu. 90. Yaş günün de kendisine hediye olarak sürekli gittiği genelevin patroniçesinden el değmemiş, bakire bir kız ister. Kadın da onun bu isteğini hemen o gece yerine getirir fakat bulduğu kız daha 14 yaşında bir kızdır. Ve adam yine de kabul eder, fakat kıza hiç dokunmaz sadece kız uyurken onu izler ve kızın uyuyan haline aşık olur. 90 yaşına kadar hiç kimseye aşık olmamış, genelev hayatını sevdiği için hiç evlenmemiş bir adamın ilk aşık oluşunu, kendini tanımasını, ilk aşk acılarını okuyoruz (Heyhat, bu aşksa, nasıl da acı çektiriyor). Bir insanın hayatı boyunca aşksız yaşaması, kendisini teselli etmek amacıyla tek gecelik ilişkiler yaşaması ve yavaş yavaş ölümün kucağına giderken aşksız ve tek başına ölme korkusunu Márquez çok güzel bir şekilde anlatmış. Tek rahatsız eden unsur kızın 14 yaşında olmasıydı. Genel olarak çok akıcıydı bir oturuşta bitti. "Seks, insanın aşkı bulamadığında elinde kalan bir tesellidir." (Syf:60)

Benim Hüzünlü OrospularımGabriel Garcia Marquez · Can Yayınları · 201920,9bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gizem