Kitabı okuyanların incelemelerine baktığımda çok beğenildiğini görüyorum.Kitap okuyan arkadaşlar şayet ellili,altmışlı yaşlarına geldiklerinde okudukları kitapları ya da çok beğendikleri kitapları tekrar okuduklarında "tamamen başka birer kitap okumuş olacaklar"bunu deneyerek görebilirler. Böyle hissedilmesinde deneyimin,yaşın çok büyük bir önemi var.Demem o ki ben bu kitabı okuduğumda "sıradan bir kitap" dedim "abartılacak hiç bir yanı yok ." İnsan yaşadıkça türlü türlü acılar anılarında birikiyor, bir nevi acı eşiği yükseliyor ve bu nedenle hayata bakışıyla hayattan alış verişi değişiyor. Başka bir açıdan , yani çok kitap okuyanlar ( içinde bolca polisiye olan) açısından kitaba yaklaşırsak, okuyucunun kafasında - çocuğun yaşadığı,kaçırılmış olabileceği hatta kimlerin kaçırmış olabileceği şeklindeki - sürpriz bozanlar uçuşmaya başlıyor ve "tahmin etmiştim " diyebiliyorsunuz. Bu da kitabı sıradanlaştırıyor.
