José Saramago’nun Habil, Kabil ve Tanrının arasında geçen hikayeyle başlattığı sorgulayış serüveni. Yazdığı dönemi göz önünde bulundurursak cesur bir kitap diyebiliriz fakat bana ‘vay be hiç böyle düşünmemiştim’ dedirtmedi kitap. Sekülerleşmenin etkisiyle bile yumuşatılabilecek bir kitap değil bana kalırsa, çünkü eleştirilen, sorgulanan şeyler alaycı bir üslupla yazılmış. Her ne kadar yazarla Tanrı, İncil hakkında benzer fikirleri paylaşsak da saygının minimumda tutuluşu, başka insanların inanışlarının böylesine alaycı ele alınışı beni rahatsız etti kitapta. Herkese önerebileceğim bir kitap değil bu sebeple.

KabilJosé Saramago · Kırmızı Kedi Yayınevi · 201811,2bin okunma

·

15 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Ünal Özüm

@Tahtelbahir ·

15 Ekim 2019 11:15

Şöyle demiştim kitabı okuduğumda," keşke daha alaycı, daha basit, daha kısa cümlelerle bu teolojik kavramın temellerini ele alsaydı." "Alaycı" bir şekilde eleştirilen bu inanç sahiplerinin kendisi gibi düşünmeyenlere tarih boyunca yaptıkları düşünülürse bu alaycı cümleler "tatlı bir dokunuş" gibi duruyor. İroniyle anlatılanlar dünya üzerinde olan biten acının dramın yüzde biri değildir hanımefendi.

Yaren Karabel

@Yarenkarabel ·

15 Ekim 2019 16:51

Kesinlikle katılmıyorum, söz konusu olan şey çok acı verici diye alaycı eleştirecek değilim her şeyi, aksine daha açıklayıcı, yapıcı eleştiririm

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yaren Karabel